Svona erum við

Niðurstöður könnunarinnar um launamun kynjanna í gær voru algjör bömmer, blaut tuska í andlitið, löðrungur með fisksporði......náiði þessu.  Fréttir af þessum niðurstöðum voru fyrir mig eiginlega þunglyndisvaldandi. Að þessi svokallaði "óútskýrði " launamunur kynjanna sé bara kominn úr  höfðinu á okkur öllum.  Að konur séu bara einfaldlega á vinnumarkaðinum minna virði (í krónum og aurum) heldur en karlar.....þetta er auðvitað ömurlegt.  En þessar hugmyndir okkar um það hvers virði við erum á vinnumarkaði koma auðvitað einhversstaðar frá, þetta attitúd er ekki innbyggt í heilann á okkur, heldur afsprengi samfélagsgerðarinnar sem við höfum skapað/valið okkur. Markaðslögmálin ráða í samfélaginu okkar og útfrá þeim lögmálum er þessi afstaða ofur eðlileg......skýring: þú veist eða hefur tilfinningu fyrir verðlagi og veist þ.a. l. að verðið á vinnu kvenna er lægra en á vinnu karla.....þú hefur "viðskiptavit" og ert þannig ekkert að borga meira en markaðsverð fyrir hlutina.

En það er líka ömurlegt að fá staðfestingu á því (sbr. markaðslögmálin þá var þetta vitað) að fyrirtæki gefa skít í samfélagslega ábyrgð, mismunun útfrá kynferði etc.  Að spá ekki í þessa hluti er sem sagt ekki hagsmunir fyrirtækjanna............þetta er náttúrulega alveg ótrúleg þröngsýni og segir manni hvað viðskiptamenn á Íslandi eru,  þrátt fyrir bigurbarkalegt tal um útrás og alþjóða-eitthvað , bara húkandi á sinni þúfu.

Athugasemdir

[Guðný Anna Arnþórsdóttir, 24.6.2007 kl. 20:54]

Niður með peningahyggju, niður með markaðsvæðingu, niður með fóstrun á alþjóðaþorpinu, niður með kynjamisrétti, niður með mismunun af öllu tagi...niður...suður og niður.